بسم الله الرحمن الرحیم
اگر بلاگفا وبلاگ قبلی ام را به فنا نداده بود، الان اولین پستم را داشتم. اولین پستی که یک ماه قبل از شروع زندگی ام با حبیب نوشته شد. درست حدود دو سال پیش.
از آنچه از پشتیبان گیر ها توانستم نجات دهم، پست اولم هم بود. دوباره اینجا می گذارمش.
با خواندنش گریه کردم...
خدایا شکرت.
هزاران هزار بار شکرت.
-----------------------------------------------------
بسم الله النور...
شروع وبلاگ ام را می خواهم چیزی بنویسم بر وزن شعر فروغ، منتها درست بر عکس فروغ!
و این منم...
زنی تنها،
اما استوار،
محکم و قوی
در آستانه فصلی گررررم.
فصلی نو
فصلی پر از شور شکفتن.
فصلی پر از امید تلاش کردن.
و این منم.
زنی یکتا در آستانه فصلی گرم.
این منم.
محبوب.
در واقع محبوبـِ حبیب.
یک دختر 28 ساله. با گذشته ای سخت.
در یک ماهگی شروع زندگی مشترکش با حبیب.
مردی مهربان، دلسوز، مومن و عاااااشق
مردی که در همین 6 ماه آشنایی مان، زندگی ام را از سیاه به خاکستری تغییر داد. و اینک منم در آستانه فصل سپید زندگی با او. فصل روشن عشق.
اینجا فقط میخواهم از فصل روشن زندگی ام بنویسم.
شور و شوق امروزم، به عظمت دردهای دیروزم ربط دارد. اینکه چقدر قدردان ساده ترین خوشبختی ها هستم به همین بر می گردد.
هر جا سیاهی ها را ذکر کنم، که مسلما تعداد کمی ذکر خواهم کرد، فقط برای اینست که شکرگذار خوبی باشم و با دیدن ناراحتی های کوچک دنیا را تیره نبینم.
اینجا از خودم و حبیب می نویسم. مرد 29 ساله من. دانشجوی ارشد و کارمند بانک و در یک کلام آقای گرفتار عااااشق.
و این منم.
محبوب.
زنی عاشق که میخواهد نقش محبوب بودن را برای همسرش درست ایفا کند.
زنی که میخواهد الفبای زندگی مشترکش را به درستی شکل بدهد.
در همه ابعاد آن.
خانه داری
همزمان با کار سخت استاد دانشگاه دولتی بودن،
و تلاش برای قبولی در دوره دکترا در یک رشته فنی مهندسی دانشگاه قبلی خودم یا بهتر از آن که یکی از 3 دانشگاه مطرح ایران بود یا خارج از کشور ان شاء الله.
زنی که امروز انقدر خوشحال است که حتی نمی تواند 30 روز شمارش معکوس تا شروع زندگی اش با یک حامی واقعی را تاب بیاورد.
زنی که انقدر عنق بود که 6 ماه طول کشید تا عااااااشق صددرصد حبیب شود.
آه حبیب...
حبیب...
حبیب...
شش ماه از فرآیند لود شدن محبتی که تو از همان روز اول خواستگاری در دلم انداختی گذشته است .
و تو اکنون یک مجنون داری.
دیگر ناراحت یک طرفه بودن عشقت نباش.
من دیوانه تر از تو شدم.
گفته بودم دیر دل میدهم و دیرتر دل می کنم. اینهمه خوبی تو، چاره ای جز مجنون شدن برایم نگذاشت.
این منم حبیب جان.
محبوووب.
یک شیفته واقعی که به خاطر تو هر کاری خواهد کرد.
خدایا عشق مان را روز به روز بیشتر کن.
خدایا شکرت که انتخاب عاقلانه به زندگی عاشقانه مومنانه رسید.
با توکل بر خدا
یا علی گفتیم و عشق آغاز شد.
روزی آدرس اینجا را به تو خواهم داد. میدانم....
صبا