بسم ا... الرحمن الرحیم
خیلی حس خوبیه وقتی یه ورودی توی جشن فارغ التحصیلی شون به طنز از همه استادها انتقاد کنن چه از بعد علمی، چه روش تدریس، چه بعد اخلاقی و ... و توی خاطره گویی شون همه رو به خنده بندازن.
بعدش بگن
تنها استادی که توی گروه تلگرامی هر چی سعی کردیم ایرادی ازش بگیریم هیـــــــــــــــــــــــــچ کس نتونست هیـــــــــــــــــــچ ایرادی پیدا کنه،
کسی
نیست
جز...
.............
کی؟
کسی که جرات نداشتیم کلاس هاش رو نریم ولی هیچ نقدی هم بهشون نداریم از بس خوب درس میدادند.
ازشون خیلی چیزها یاد گرفتم
خانم....
به نظرتون کی؟
...........
خوب معلومه؟ :دی
معلومه کی نیشش تا بناگوش باز شده؟
و کی خستگی چهارسالش نابود شده؟
و کی خیلی خیلی از ته دل خوشحال شده که زحمت هاش دیده شده
و کی مطمئن تر شد که آفریده شده برای استاد شدن
و کی انگیزه اش بیشتر شده که تلاش کنه امتیازهاش رو بیاره و تثبیت کنه شغلش رو
و کی چند وقته خیلی خیلی خوشحاله :)
معلومه؟
پ.ن: این اولین ورودی ای بود که ما داشتیم و فارغ التحصیل شان نمودیم.
خدایا شکرت.
چه تبریک تبریک بابا تبریک
کف و جیغ و هورا