خدایا
می بینی که به هر دری زدیم
خصوصاً در شرکای محترم
برای کمک
و دست خالی
و دل شکسته
و زخم برداشته
برگشتم به آغوش خودت
یعنی درست جایی که بایست از اول به آن پناه می آوردم
مرا ببخش.
و میدانم می بخشی
تو حبیب منی
تو محبوب منی
تو اول و آخر همه خواسته ها و تلاش های منی.
پ.ن1: و هنوز حرفهای خواهر بزرگ توی گوشم می پیچد
و در حاشیه بگویم که هنوز می گویم خدایا یعنی اینها بویی از انصاف برده اند. چرا زودتر نشناختیم شان. چرا از اول شراکت با اینها را به هم نزدیم...
ختم حاشیه.
حورا