بسم الله الرحمن الرحیم
جایی خوندم که "موفقیت ادامه راه رفتن از شکستی به شکست دیگر، بدون از دست دادن شور و شوق است"
این جمله به تعبیر من اینگونه است:
که آدم موفق و سرسخت وقتی شناخته میشه که هیچ نشانه ای از موفقیت نیست،
وقتی هیچ کورسوی امیدی نیست
ولی دست از تلاش بر نمیداره
تحمل و پذیرش شکستهای هر روزه و هر روزه رو داره و این شکستها باعث رها کردن هدفش نمیشه.
این وقتی خیلی وقته هیچ نوع پیشرفتی نداشتی، خیلی سخته. چون ناخودآگاه روح ما از پیشرفتهای کوچیک هم تغذیه میشه.
و همین جاست که آدمهای مقاوم از بقیه جدا میشن.