بسم ا.. الرحمن الرحیم
این روزها چیزی که خیلی خیلی کم می آورم وقت است.
فقط وقت میکنم به امورات منزل و رتق و فتق بیماری های خودم و حسنا گلی برسم.
و پر می شوم از استرس کارهای نکرده دانشگاه.
فکر میکنم بهتر است این هفته حسنا را کامل بگذارم منزل م.شوهر و بروم در دانشگاه بسط بشینم ببینم چه می شود کرد. غصه حرفهای م.شوهر را هم نخورم اگر بتوانم البته!
و آنهم بایست مدتی گوشی خاموش طی کنم تا بلکه برسم به مشغله های خودم حداقل!
البته متاسفانه در دانشگاه هم دانشجوها و ... و بقیه حضار نمی گذارند به حال خودم باشم!
وای که چقدر جای متروکه ای در دنیا لازم دارم،
پرت پرت پرت....
و یک عالمه وقت خالص برای این کارها
خدایا خودت کمکم کن.
صبا ..