بسم الله الشافی

بالاخره روز موعود فرا رسید و پس از ده روز استراحت مطلق با تجربه داداشها، پنج شنبه تونستم برم پیش یه پزشک متخصص و حاذق. برادر بزرگه رو اون عمل کرد. 

توصیه هاش رو مینویسم که همیشه یادم بمونه.

نه بزارین اول خبر خوبه رو بدم :)  من خوب میشم. ان شاءالله

ادامه مطلب...

من هنوزم درد دارم و هنوزم نمی تونم بشینم، ایستاده کمی راحت ترم. همینطور هر دو تا پام گز گز میکرد و سوزن سوزن میشد، علاوه بر اینکه درد توی باسنم هم میریخت. ولی وقتی گفتم چهار روزه از گزگزش خبری نیست، دکتر خبر خوبه رو بهم داد. باورم نمیشه ولی دیگه برام استعلاجی بیشتر ننوشت. گفت همون ۸ روز دیگه که از استعلاجی ام مونده کافیه. اینو از هر کس دیگه می شنیدم با این وضعم باور نمی کردم. خصوصا که شنیده بودم اکثرا یک ماه استراحت مطلق میشن.  آخیش. خدایا هزاران بار شکرت. 

تا یک هفته امید داشتم ولی بعدش خیلی ناامید بودم و به نظر خودم نمیتونستم به زودی برم سرکار. نگران بودم باز برام مشکل درست بشه. سه سال پیش برای حاملگی حسنا هم اول ترم استراحت مطلق شدم که .. وصفش هست و دیگخ یاد خودم نمیارم. امسال گرچه برخورد ریس دانشکده و معاونت انوزشی باهام خیلی خیلی خوب بود ولی مدیرگروه مون کلا انسان .... هستش. اصلا به خاطر اون رفتم این مدت کتاب روش برخورد با انسان های دشوار؛ تانگ فو رو خوندم!

دکتر جمله خوب میشی رو خیلی با قطعیت گفت و گفت اگر بهتر نشدی که باز نوبت بزن بیا. این رو خیلی با احتمال ضعیف گفت. ولی داروهات برای سه هفته است، نوبت غیراورژانسیت همون سه هفته دیگه. 

باورم نمیشه خدا، میشه من خوب بشم تا شنبه بعدی؟ یعنی بلند میشم میرم سرکار؟ واااای خدایا شکرت

***

البته وزنمم بی تاثیر نبود در ندادن استراحت مطلق بیشتر :دی گفت خیلی سریع باید وزنت رو پایین بیاری. با خوابیدن نمیشه. این کمر تحمل این وزن رو نداره. حالا جون من یه وقت فکر نکنین خیلی خپلم ها :دی صبا منو دیده! باور کنین:دی

همه میگفتن چون قدت بلنده اضافه وزن و شکمت خیلی توی چشم نمیاد! بعضیا دیگه میگفتن کووو! تو اصلا شکم نداری که خوب این یکی دیگه تابلو اغراق بود! ولی خوب استخوان بندی خودم اصلا درشت نیست و واقعا تحمل این وزنم رو نداره. بیست کیلو اضافه وزن با قد ۱۷۵ و استخوان بندی ریز.

در طول ماه رمضون ۶ کیلو کم کردم اونم ناخواسته و بدون برنامه، فقط چون طول ترم بود بهم سخت گذشت. ولی بعدش برگردوندم سرجاش!!. وقتی می نشستم  سر مقاله بعد دو ساعت انقدر ضعف میکردم که نگو، انگار روزه بودم و الان وقت افطاره. در این حد گرسنه! هیچی بلند میشدم سیر دلم اندازه یه وعده غذایی میخوردم! لذا کل ۶ کیلو برگشت! 

یه سری قرص داده که تاثیرش اینه که اب درون دیسک رو جمع میکنه و کمک میکنه دیسک برگرده به جای قبلیش.  گفت این قرصها اب بدن رو هم جمع میکنه و کمک میکنه به لاغری.

همین قرصها رو پدرمم مصرف میکنه برای جمع کردن اب دور قلبش که به خاطر باطری ایجاد میشن.

***

یه دلداری غیرمستقیم دیگه اش این بود؛ به بقیه دیسک هات الان کاری نداریم. تو الان فقط دو تا دیسک داری.

 این دکتره خیلی صورت مساله رو ساده کرد و منو از اضطراب کل ستون فقرات مشکل دارم، نجات داد. وقتی دکتر حاذقی بهت میگه فعلا همین دوتا. دیگه آدم هم میگه چشم و اعتماد میکنه‌.

البته بهم گفت یه وقت فکر نکنی قرصها هم معجزه میکنن ها، صرف رعایت هایی که میگم تو رو بهتر خواهد کرد‌، نه قرصها: 

***

از سابقه دیسکم پرسید که حبیب ام ار ای سال ۸۹ رو جا گذاشته بود! سری بعد یادم باشه بیارم. وقتی جریان تصادف حاملگی رو گفتم با عصبانیت گفت: کی بهت گفت عکس نگیری؟ فقط سی تی اسکن برای بچه ضرر داشت. ام  ار ای میتونستی بگیری. 

من: بعله، پزشکای گل شهر خودمون!

 ضمنا تازه یادم اومد اون سال نرفتم پیش تنها پزشک حاذق دیسک در شهر، رفتم پیش ارتوپد. اونم همین ارتوپدی که الان گل کاشته توی گچ گرفتن پام! بعله. 

البته هنوز که هنوزه بعد ۱۰ روز من موفق به گرفتن نوبت نشدم. دکتر هم باز رفته و تا یکشنبه نیست. قرار بود دوست همسرم با پارتی!! یه نوبت برام گیر بیاره که نشده هنوز. همینها ادم رو از صرافت اینجا دکتر رفتن میندازه. اینجا شهر کوچیکیه، تعداد پزشکها زیاد نیست و لذا سر پزشکاهای خوب بی نهایت شلوغه. متاسفانه تا وضع شون هم خوب میشه اولین کاری که میکنن اینه که از این شهر محروم میرن. 

***

رعایت های دوران استراحت: 

۱. اول که گفت غیر استراحت نمیخوام هیچ کاری بکنی، حتی نرمشهای خوابیده مخصوص دیسک رو که برادرم گفته بود انجام بدم گفت نه اصلا. حتی فیزیوتراپی هم نه. بایست دیسکها کمی برگرده بعد.

۲. از الان شروع کن نان و برنج را کلا حذف کن. 

۳. موقع بلند شدن از تخت، بایست اول روی پهلو بچرخی، بعد همزمان به کمک دست کمر رو بیاری بالا و پات همزمان بیاد پایین. هر حالتی غیر از این فشاره. 

۴. از الان تا همیشه، روی زمین نشین. هر دو حالت چهار زانو و دوزانو ضرر داره. البته این به خاطر اینه که مشکل دار ترین دیسک من پایینی ترین دیسکه. فقط روی صندلی. اون هم به جلو خم نشو. راست.

۵. از الان تا همیشه، خم و راست نمیشی. ابدا. اگر چیزی رو از زمبن خواستی بشین. مثلا بند کفش خواستی بشین و ببند. اجازه ندادی خم بشی. 

۶. در دوران استراحت نمازم نخون! که گفتم: بله دکتر نمی تونستم اصلا. نمازها رو تا حالا خوابیده خوندم.

۷. تا یک ماه اصلا اجازه رانندگی هم نداری.

۸. موقع خواب، اگر به پشت خوابیدی بالشت زیر زانو بگذاری اگر به پهلو، بین دو پا بالش باشه که اینو ده روزه دارم رعایت میکنم

۹. فقط توالت فرنگی استفاده کن که خوب این مدت فقط همین کارو کردم.

بعد از دوران استراحت:

۱. نشستن طولانی ممنوع، هر چند وقت یکبار بلند شو و پنج دقیقه ده دقیقه راه برو. 

خدا منو ببخشه! چرا؟: یه برنامه هست برای طب کار. به اسم ergonomix وسط کار با کامپیوتر آلارم میده و بسته به مشکل جسمی ادم یه سری نرمش نشون میده که انجامش بدی برای چشم و کمر و اینها. به صد نفر هم خودم دادمش. ولی چیکار میکردم وقتی هشدارش کل صفحه رو میگرفت؟ چنان محکم میزدم روی دکمه اسکیپ که رد بشه و میگفتم: تو چی میگی این وسط! بزار به کارم برسم. بعد کلی بدبختی تازه تونستم بشینم سر مقاله! 

۲. کارت سنگین محسوب نمیشه اگر رعایتهایی که گفتم رو بکنی. کمرت رو ببند. میتونی بعد باز کردن گچ پات سر کارت رو هم بری. 

۳. پیاده روی در استخر جایگزین فیزیوتراپی و بهتر از اونه. اگر نمیتونی بری، برو فیزیوتراپی

۴. سه هفته بعد بیا برای ویزیت بعدی. 

 

سری بعد یادم باشه بپرسم: 

چقدر آب بخورم؟ اب زیاد بخورم که دیسکهای معیوبم خوب بشه منجر نشه به اینکه این دوتا دیسک حاد پاره بشن؟ 

کم بخورم بقیه نزنن بیرون؟ فعلا به خاطر شرایط سختم کم اب میخورم تا کمتر برم دستشویی.