ما را کدام نفرین،
ما را کدام نفرت 
در این کویر سوخته آواره کرده‌است
ما در کدام عهد،
ما در کدام شهر 
پا از گلیم خویش فراتر نهاده‌ایم 
کز تلخى عقوبت آن در تمام عمر 
آسوده نیستیم
ما،
کیفر کدام گناه نکرده را 
این گونه بردبار بر دوش می‌کشیم؟ 
ما را کدام لعنت،
بیچاره کرده است...

#فریدون_مشیرى
.
.
.

مگر می شود سقوط اشتباه انسانی باشد؟ 

این وطن دیگر برای من وطن نمی شود.

که علیرغم همه سر و صداها و هارت و پورت ها، هواپیمای مسافر بری در حال دور شدن، در حال تیک آف کردن را با دشمن اشتباه بگیرد

بعد هشدار ندهد یا ... با هیچ کجا هیچ هماهنگی ای نکند؟!

و مستقیم موشک؟! 

این دشمن یکهو وسط تهران سردر آورد بدون اینکه در هیچ سامانه مرزی رصد شده باشد؟! شمای پدافند چه فکری کردید پیش خودتان؟، سامانه های ما همینقدر مزخرفند؟ 

مدیران ما همین قدر احمقند؟

برایم غیرقابل باور بود که سیستم پدافندی چنین باشد که هواپیمای مسافربری در حال بلندشدن با ارتفاع پایین و سرعت کم را اشتباه بگیرد.

این وطن دیگر برای من وطن نمی شود

این وطن دیگر برای من وطن نمی شود.. (گریه میکنم که چنین چیزی را میگویم)

به چه چیز افتخار کنم در این روزهای حقارت پشت حقارت؟

این اتفاقات، این انتقام مفتضحانه، این های و هوی پوچ، این کشتن خودی ها در هزاران سانحه...

خوش به حال شماها که رفتید و این روزهای خفت را ندیدید.

باور دارم بعد از این هفته سیاهی که بر ما گذشت، هیچ کس مثل روزهای قبل نمی شود..

دیدیم که همه دهان اند. نه عقلی هست نه دستی برای عمل. فقط های و هوی رسانه ای است.

چقدر این شهر خالی است....

تمام این متن را با گریه نوشتم. همین صبح که فهمیدم سانحه هواپیما ....

ذهن همه رفته به سمت در‌وغ هایی که گفته شد

به مدد چند خارجی که مسافر هواپیما بود ماجرا افشا شد وگرنه...

خدایا ما را از دروغ، فساد و ... مصون بدار