دلخوشی های صد کلمه ای

به خاطر گل روی حسنا جان

 

ادامه مطلب...

امروز اتفاقا روزی بود که خودم هم میخواستم با تشکر شروع کنم و با عرض معذرت که با پیگیری امور اداری شروع کردم و عقب انداختم تشکر را. که دیدم حسنا جان هم من را به چالش مشابهی دعوت کرده اند.  الان با تشکر می خواهم تمامش کنم که این کار را هم خط بزنم از todoist ام و خیالم راحت باشد :)‌ 

فقط امیدوارم به صد کلمه برسد و اگر نرسید بر من ببخشید. ضمنا اصلا نمیدانم اصل چالش چه بوده. امیدوارم این شبیه در بیاید. اگر در نیامد بر من ببخشید که من از این چیزها بلد نیستم :دی

لیست دلخوشی هایی که امروز و حالا بابتش خیلی خیلی متشکرم خدا:

- از همه مهم تر، سلامتی مان حتی همین سلامتی ای که قدر نصفش را ندانستم و از دست رفته. برای تک تک چیزها شکر. خدایا نشان به نشان آن سه تار موی کم پیدایی که روی انگشت کوچک حسنا روز اول تولدش دیدم و به این فکر کردم چقدر حواست به همه چیز هست. شکر شکر شکر. 

-شکر به خاطر تک تک لحظاتی که اشک در چشمانم می آید بابت دیدن حسنا. تک تک چیزهایی که یاد میگیرد. شیرین زبانی هایش. مثلا شب ها که میخواهد برایم قصه بگوید و آنقدر ذوق می کنم که ضبط گوشی ام را روشن می کنم تا توصیفات شیرین اش برایم بماند. شکر برای لحظه هایی که باعث می شود من بی ذوق در زمینه عکس و من معمولا دور از گوشی و فیلم و عکس، هم فیلم بگیرم هم عکس. 

- شکر به خاطر همین روزهایی که به واسطه کرونا در خانه هستم. یادم هست ترم اول همیشه آرزو داشتم استاد مجبور به حضور در آزمایشگاهم نمی کرد و من میتوانستم لا به لای کارهای دانشگاهی ام، با دخترم تعامل داشته باشم.

-شکر به خاطر محبت های همسرم.

-شکر به خاطر برادر بزرگم  و مهربانی بیش از حدش که چقدر احوال پرس من است این روزها، انقدر که بگویم دلواپس بیماری ام نباشد. من خودم تا دو ماه دیگر که ویزیت بعدی است به آن فکر نخواهم کرد. فقط داروها را استفاده میکنم و نتیجه را سپرده ام به خدا. 

-شکر بابت پزشک خوب دومی که چقدر آرامم کرد و گفت احتمال درمان وجود دارد. احتمال قوی ای هم هست. 

-شکر به خاطر پدر و مادرم و برادرهایم.

-شکر به خاطر دوست خوبم، ز که چقدر پایه همه چیز هست. این روزها مدام در واتس آپ داریم وویس رد و بدل می کنیم. عین خواهرم شده و با هم داریم چالش های دکتری رو پشت سر میگذاریم. البته که ز سه سال جلوتر است اما دوستی 17 ساله کم چیزی نیست. 

-شکر برای دوره های خودیاری، روان شناسی و .. که این روزها شرکت میکنم.

-شکر به خاطر دوست خوبم ل که می شود هر لحظه به او دسترسی داشت. تلفنی را بی جواب نمی گذارد و خیلی مسیولانه رفتار می کند. 

-شکر به خاطر دوستان خوب وبلاگی ام که باعث می شوند درست تر فکر کنم و اشتباهاتم را گوشزد می کنند.